work in progress

Na zes jaar zeppelins, onderzeeërs en raketten wilde ik de ruimte eens op een ándere manier verkennen; abstracter, zonder robots en ruimteschepen. Maar hoe?
Afgelopen zomer raakte ik geïnspireerd tijdens een bezoek aan Tate St. Ives (Cornwall), waar ik het werk zag van de Braziliaanse kunstenaar Beatriz Milhazes. Haar explosieve kleurgebruik en gelaagde composities vol ritme en herhaling raakten me direct. Ze laat zien hoe kleur pure emotie kan zijn en hoe kijken een visuele reis wordt.
Geïnspireerd door haar werk ben ik zelf aan de slag gegaan. Véél drukgangen later begint er langzaam een eigen beeldtaal te ontstaan.